Cechy w dowolnej edycji D&D losuje się w zakresie 3-18 punktów. Rozsądną i pierwotną metodą jest zatem rzut 3K6 za każdą cechę i wpisanie wyników w odpowiednie rubryki. Rzecz w tym, że metod losowania jest więcej, każda z nich daje wyniki w zakresie 3-18, ale z nieco różnym prawdopodobieństwem wystąpienia konkretnych wyników. I właśnie o to prawdopodobieństwo nam chodzi.
Poniżej przedstawiam 3 podstawowe metody losowania cech, wraz z porównaniem ich skuteczności (czyli która z nich daje największe szanse na wylosowanie wysokich cech), oraz dwie dodatkowe metody, które dają Graczowi nieco więcej wolności podczas kreacji postaci.
3 podstawowe metody
Metoda pierwotna to, jak wspomniałem 3K6. Jest najbardziej uśrednioną z tych trzech metod, a zatem największe prawdopodobieństwo przypada na losowanie 10-11, przy czym wartości skrajnie duże i skrajnie małe mają taką samą szansę (3 ma taką samą szansę jak 18, 4 jak 17 i tak dalej). Jeśli korzystamy z tej metody i losujemy średniaków, możemy dać Graczom odrobinę wolności poprzez pozwolenie im przypasowania wyników do konkretnych cech (a nie każąc wylosować najpierw siłę, potem Zręczność i tak dalej), oraz pozwalając wylosować o jedną cechę więcej, a następnie jedną, najniższą, odrzucić.
Metoda ulepszona to losowanie 4K6, przy czym najniższą kostkę każdorazowo odrzucamy. Nazwijmy tę metodę 4K6 - K6. Przesuwamy prawdopodobieństwo w stronę wyższych wyników, zwiększamy szansę na wyniki 12 i więcej, a zmniejszamy na 11 i mniej. Największe prawdopodobieństwo mamy na wylosowanie 12. Prawdopodobieństwo nie jest już symetryczne (szansa na wyrzucenie 18 jest o wiele większa niż na wyrzucenie 3). Ta metoda świetnie się sprawdzi, jeśli chcemy wylosować postacie mocniejsze niż "średniaków".
Metoda na losowanie herosów, to 6+2K6, która od metody 3K6 różni się tym, że na jednej z kostek od razu ustawiamy rezultat "6" i rzucamy tylko dwiema pozostałymi kostkami. Niwelujemy w ten sposób wszystkie rezultaty niższe niż 8 (minimalny rzut, czyli dwie jedynki da nam właśnie 8), ale zachowujemy symetrię (na 18 i 8 mamy taką samą szansę, na 17 i 9 także i tak dalej). Największe prawdopodobieństwo takiego rzutu to 13, Mamy także największą szansę na wylosowanie 12 i więcej ze wszystkich trzech metod.
A oto porównanie graficzne tych metod:
2 dodatkowe metody
Czas na obiecane dwie dodatkowe metody, które dają Graczowi wolność w losowaniu cech. Pierwsza z nich polega na rzuceniu 24K6, a następnie usunięciu 6 najniższych wyników. Pozostałe 18 kostek dzielimy na 6 grup po 3 kostki i suma oczek każdej z grup to jedna z cech bohatera, którego tworzymy. Metoda szybka i przyjemna, dająca Graczowi dużą swobodę działania.
Druga metoda jest nieco bardziej skomplikowana. Polega na wylosowaniu 36 cech (dowolną metodą, choćby 3K6) i umieszczeniu ich w tabeli 6x6 (po kolei rzędami). Kiedy to zrobimy, wybieramy rząd, kolumnę lub którąś z przekątnych i 6 znajdujących się tam wyników stanowi cechy postaci.
Co ciekawe, tę ostatnią metodę można wykorzystać do wylosowania cech całej drużyny - wszyscy gracze wybierają jeden zestaw, ale żaden nie może wybrać zestawu uprzednio wybranego.
Przykład:
Najpierw losujemy nasza tabelę 6x6 metodą 3K6, a następnie każdy z pięciu Graczy w ustalonej kolejności wybiera zestaw cech dla siebie. I tak:
Gracz 1 ma czwarty rząd: 9, 15, 12, 14, 17 i 16
Gracz 2 ma czwartą kolumnę: 10, 10, 7, 14, 16 i 8
Gracz 3 ma trzecią kolumnę: 6, 10, 15, 12, 10 i 13
Gracz 4 zauważa ciekawą przekątną: 13, 10, 15, 14, 6, 8
Gracz 5 wybiera drugi rząd: 14, 10, 10, 10, 6, 10
Czy nie jest to ciekawy i kreatywny system losowania cech postaci?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz