Mistrz (także) Gry

Dzisiaj drobiazg nieco poza-eRPeGowy - o roli Mistrza Gry poza grą. Przydatny szczególnie, jeśli zaczynasz Mistrzować grupie znajomych jako pewnego rodzaju outsider - osoba spoza grupy. Oczywiście na czas sesji stajesz się częścią całości (nawet dość istotną częścią), ale możesz odczuć, że Gracze mają swoje tematy i żarty. Możesz oczywiście postarać się do nich zbliżyć w konwencjonalny sposób i zaprzyjaźnić się, ale nie zawsze jest to... konieczne, nie zawsze też jest możliwe. 

Istnieje jednak sposób, dzięki któremu możesz zasłużyć na szacunek i niejako umocnić swoją pozycję jako Mistrz Gry. Mam tu na myśli wsparcie, którego możesz udzielić swoim Graczom poza Grą, nie w czasie sesji. Kiedy zauważysz spadek formy któregoś Gracza, skontaktuj się z nim po sesji, kiedy nie będzie w towarzystwie swojej paczki i zapytaj, czy wszystko ok. Powiedz, że masz wrażenie, że coś było nie tak - zapytaj, czy to może wina czegoś, co wydarzyło się na sesji i czy możesz z tym coś zrobić. A jeśli nie, to zapytaj czy i tak możesz jakoś pomóc. Daj Graczowi poczucie, że jesteś tu dla niego, tak jak na sesji. To świetny sposób na zbudowanie więzi opartej na wzajemnym szacunku oraz poprawienie jakości prowadzonych sesji dzięki temu, że obie strony będą się bardziej starać wiedząc, że mają dobre intencje i chcą sobie pomóc, a nie krzywdzić się nasyłając potwory, pragnące zarąbać ukochane postacie.

Takie "dojrzałe" zachowanie może być wzmocnione poprzez przejęcie funkcji organizacyjnej - inicjowanie terminu, miejsca, przypominanie Graczom o najbliższej sesji, podrzucanie ciekawych nowinek i dbanie o to, by sesja była dla wszystkich przyjemnością i by Gracze mieli świadomość, że jesteś tej przyjemności inicjatorem. Dobrze też, by wiedzieli, że jesteś dla Nich, jeśli chcą pogadać - obojętnie czy o sprawach związanych z Grą, czy innych. Bycie Mistrzem Gry może oznaczać więcej niż tylko prowadzenie sesji. Jeśli chcesz.

Każdy Bohater Niezależny

Tworzenie bohaterów niezależnych przeważnie zostaje sprowadzone do zestawy współczynników, opisu i jakiejś cechy charakterystycznej, po której Gracze mają później daną postać rozpoznawać. Istnieje jednak bardzo ważny element, o którym często zapominamy (ja z pewnością przeważnie to robię). Otóż, aby świat żył, muszą w nim żyć inne osoby, a żeby stworzyć iluzję życia, należy pamiętać o tym, jak wygląda ten świat ich oczami. W szczególności jeden, fundamentalny fakt.

Każdy jest bohaterem swojej opowieści

Każda tworzona postać widzi świat ze swojego punktu widzenia, co oznacza, że znajduje się w centrum tego świata. Sama dla siebie jest najważniejsza i z jej punktu widzenia, to jej życie jest centrum wszechświata, to ona jest głównym bohaterem własnej historii i to jej codziennie przytrafiają się rozmaite zdarzenia. To ona ma marzenia i cele, które dla niej są najważniejsze! 

Co to oznacza? Cóż, przede wszystkim tyle, że prawie każdy bohater niezależny na pierwszym miejscu postawi chronienie życia i zdrowia swojego i swoich bliskich, a także własnego dobytku. Obcy pomoże drużynie tylko, jeśli jest to w jego interesie (chyba, że go to nic nie kosztuje). BN przyłączy się do drużyny tylko, jeśli będzie sam tego chciał lub potrzebował, a nie dlatego, że drużyna go potrzebuje.

Oznacza to tyle, że wiele interakcji z obcymi, nowo poznanymi czy nawet znajomymi powinno się rozstrzygać za pomocą umiejętności społecznych. Nie ma nic dziwnego w tym, że zbrojmistrz nie chce za darmo naprawić uszkodzonego miecza, czy że każe zaczekać w kolejce, bo Gracze nie są w centrum jego wszechświata. Nie ma nic dziwnego w tym, że ktoś może nie chcieć gadać z członkami drużyny, bez wyraźnego powodu. Powodu potrzebuje, by z nimi pogadać, a nie odwrotnie.Wystarczy spojrzeć na daną sytuację z punktu widzenia bohatera niezależnego, a nie od strony Graczy, by wiedzieć, jak zachowa się dana postać.

Ważniejsi Bohaterowie Niezależni

Kiedy tworzymy ważniejszego Bohatera Niezależnego, obojętne czy będzie to sprzymierzeniec, czy wróg, powinniśmy dodatkowo zadać sobie kilka pytań i odpowiedzieć sobie na nie. Miałem zamiar przytoczyć te pytania tutaj, ale nie byłoby to nic nowego ponad to, co już kiedyś napisałem. A zatem podam tu jedynie link do tamtego posta.

- Jak powinien się zachować Bohater Niezależny?

oraz podczas tworzenia Wrogów dodatkowo:

- Złole

Większa Drużyna

Mistrzowie, którzy są ograniczeni ilością Graczy (grają w stałym gronie, mają do dyspozycji tylko paru Graczy chętnych na najbliższą przygodę, etc.) zapewne chcieliby czasem poprowadzić coś dla większej ilości postaci, lub zwyczajnie Scenariusz wymaga większej grupy, albo większego zestawu umiejętności.

Opowiem Wam jak ja sobie radzę w takiej sytuacji.

Zacznijmy od tego, że Gracze tworzą drużynę na zasadach opisanych w poprzednim poście, ale każdy z Graczy tworzy dwie postacie. Ustalamy, że na daną "misję" (część scenariusza) każdy z Graczy wybierze tylko jedną z tych postaci. Ci bohaterowie stanowić będą grupę, wykonującą dane zadanie. Oczywiście jeśli któraś z postaci zginie, do Gry na następnej sesji wejdzie drugi bohater tego Gracza.

A co z tymi niegrającymi postaciami na co dzień?

Druga postać każdego z Graczy stanowi wsparcie, z którego raz na sesję może skorzystać Drużyna (wtedy dany gracz na chwilkę zmienia postać, na potrzeby wykonania niezbędnych rzutów i podjęcia decyzji). A zatem, jeśli mamy do czynienia z Cyberpunkiem, dodatkowy Medyk może wkroczyć w celu udzielenia pierwszej pomocy rannemu, kierowca czy pilot może stanowić pomoc w kwestii ucieczki z danej lokacji, a strzelec oddać ten jeden jedyny strzał z karabinu snajperskiego. Bez konieczności wchodzenia do gry na stałe.

Jako Mistrz Gry dostajesz wolność w kwestii tego, jakie misje możesz zlecić drużynie, a nawet w kwestii uśmiercenia postaci Gracza (już nie martwisz się o to, że to oznacza koniec scenariusza). Jeżeli prowadzisz scenariusz oparty na przyjmowaniu różnych zleceń lub zajmowania się wieloma różnorodnymi zadaniami, bardzo polecam ten konkretny sposób. Graczom też powinna się spodobać różnorodność, jaką gwarantuje.

Twórz Drużynę a nie Bohaterów

W przypadku moich gier, pierwszym punktem bywało albo tworzenie Gry, a następnie bohaterów, którzy będą pasowali do scenariusza, albo tworzenie bohaterów, a następnie pisanie przygody pod te wylosowane postacie. Drugi sposób wiązał się często z tym, że albo narzucałem Graczom w jaki sposób poznały się ich postacie, albo przerzucałem to na nich, by określili to podczas tworzenia kart postaci. Miałem więc rodzeństwo, partnerów, wieloletnich przyjaciół i współpracowników, ale sami bohaterowie byli indywidualnościami o umiejętnościach, które nie zawsze się uzupełniały. 

Aby wprowadzić coś nowego do tego schematu, podczas przygotowania nowej gry, zachęciłem Graczy do tworzenia Drużyny, a nie poszczególnych bohaterów. W pierwszej kolejności określili więc dlaczego są drużyną - z jakiego powodu i w jakim celu ją stanowią, oraz jakiego typu jest to drużyna. Kiedy to zostanie powiedziane, Gracze zastanawiają się kogo w takiej drużynie będą potrzebowali i rozdzielają między siebie te role, wybierając odpowiednie umiejętności. Dopiero później tworzą rys charakterologiczny swoich postaci, by grać nimi tak, jak mają ochotę. 

Ten sposób to nie jest nic niezwykłego, ale jeżeli ktoś nigdy jeszcze go nie wypróbował, to gorąco do tego zachęcam. W końcu, biorąc pod uwagę fakt, że w RPG Mistrz Gry tworzy opowieść w takim samym stopniu, co Gracze, warto dać im miejsce w tym "akcie kreacji" już na początku procesu. Dodatkowo, dostajemy zgraną, wszechstronną drużynę, dzięki której możemy sobie pozwolić na więcej podczas tworzenia scenariusza przygody.