Gracze, którzy przed akcją zbierają dane, robią zwiad, a następnie układają plan akcji, to marzenie każdego Mistrza Gry. W ten sposób odgrywają postaci, dokonują śmiałych czynów i tworzą akcje, o których będzie później można opowiadać. Sam Mistrz Gry także ma dzięki temu ma ułatwione zadanie, ponieważ może dokładnie zaplanować ruchy strony przeciwnej. Niestety wielu Mistrzów Gry nie docenia poczynań Graczy, następnie sprawia, że plan Graczy konkursowo bierze w łeb i następnym razem Gracze nie "marnują" już czasu na planowanie i idą na żywioł.
A rozwiązanie jest bardzo proste - kiedy Gracze tworzą plan, wykorzystaj go i (przynajmniej częściowo) umieść przeciwników tam, gdzie Gracze to zaplanowali. Niech duża część planu (szczególnie jego najbardziej skomplikowany element) się powiedzie. Jeśli chcesz Graczom utrudnić, znajdź jakiś wyjątkowo słaby element i niech plan zawiedzie właśnie w tym słabym ogniwie (byle nie na samym początku). W ten sposób dajesz Graczom szansę, by odkryli, że ten element faktycznie był kiepskim pomysłem, ale za to ogólnie plan się sprawdził. Gracze będą zadowoleni i nie zniechęcą się do tworzenia planów w przyszłości.
Oczywistym jest, że Mistrz Gry zawsze może wygrać. Często dlatego, że panuje nad przypadkowymi zdarzeniami. Jeśli plan jest sprytny - spraw, by wypalił. Nie zaskakuj ich jakimś nieprzewidywalnym elementem w miejscu, gdzie wszystko było przemyślane (a jeden strażnik akurat w tym momencie wychodzi spod stołu - możesz, ale po co?). Przypominam, że celem rozgrywki jest frajda Graczy i Mistrza Gry. Zadowolenie Graczy to znak, że Mistrz Gry się spisał. Rzucanie kłód pod nogi i udowadnianie, że zawsze możesz z nimi wygrać to oznaka słabości Mistrza Gry.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz