Opowiedz sobie bajkę

Obiecywałem wpis, który pozwoli Mistrzowi Gry dowiedzieć się, czy wie wystarczająco o świecie, w którym toczy się gra, uzupełnić tę wiedzę i przygotować się na to, w jaki sposób mówić o świecie gry. A zatem zaczynamy:

Jeśli nie jesteś pewien, czego nie wiesz, najlepiej to sprawdzić w praktyce. rzecz w tym, że wieli Mistrzów Gry nie trenuje przed sesją (czy przed scenariuszem, czy przed prowadzeniem nowego systemu). A trening jest ważny w każdej dziedzinie życia. Nawet trening "na sucho". Jeśli więc chcesz być dobrze przygotowany do gry, trenuj. 

Wymyśl jakąś postać. Nie mówię tu o tworzeniu karty, ale o wyobrażenie sobie jakiegoś bohatera. Opisz go słowami - w myślach czy na głos, to już zależy od Ciebie. Teraz wymyśl dla niego jakieś zadanie. Możesz zacząć od zupełnie przypadkowych słów (miejsc, przedmiotów), które połączysz w dowolne zadanie. Dobrze, by wymagało od niego działania, może podróży, jakiejś walki itp. 

Kiedy opowiedziałeś sobie już jak wygląda Twoja postać, opowiedz sobie co robi. Scena po scenie. Opowiedz sobie dokąd chodzi, w jaki sposób podróżuje, gdzie śpi, co je, z kim się spotyka itp. Opowiedz sobie jak wygląda jej dzień. Teraz opowiedz sobie w jaki sposób dowiaduje się o swoim zadaniu i wymyśl powód dla którego chciałaby się go podjąć. A teraz opowiedz sobie w jaki sposób planuje i realizuje plan. Opowiedz sobie dokładnie całą przygodę Twojej wymyślonej postaci od początku do końca, a następnie przyjrzyj się krytycznie swojemu opowiadaniu i zadaj sobie kilka pytań.

• Czy było ciekawe?
• Czy któryś element odstawał od reszty (był nieciekawy, za krótki, za mało dokładny)? Spróbuj go poprawić.
• Gdzie napotkałeś na problem, z którym nie wiedziałeś jak sobie poradzić i musiałeś go ominąć lub improwizować? Jak wyszła improwizacja? Jeśli go ominąłeś, uzupełnij te wiedzę przed sesją (Gracze nie zawsze pozwolą na ominięcie opisu - jeśli coś będzie niejasne, będą dopytywać). 
• Kiedy wszystko już działa sprawnie, rozbuduj historię, wprowadź dodatkową postać, wątek poboczny, utrudnienie, dodatkowy warunek. Opowiedz sobie tę nową historię i sprawdź, czy punkty powyżej mają do niej zastosowanie. Być może będzie z tego fragment scenariusza. Być może natrafisz na nowe rzeczy, które trzeba uzupełnić.
• Kiedy historia jest dość rozbudowana, zwróć uwagę na tło. Czy ludzie w tle wiedzą co robią, czy wałęsają się niczym statyści? Czy jeśli Gracze wjadą do miasteczka i zaczną wypytywać o plotki, wiesz jakimi opowieściami uraczyliby ich mieszkańcy? Czy wiesz czym zajmują się typowi mieszkańcy miast w danym regionie (systemie, kontynencie)?
• Czy Twój świat "żyje" tylko dla przygody Graczy, czy też dzieje się w nim coś, a losy Graczy są tylko częścią życia? Czy to Gracze zaludniają świat i sprawiają, że działa? Jeśli tak, to prawdopodobnie Gracze to poczują. Nie zawsze muszą stać w świetle reflektorów. 

Ja wolę, by świat istniał bez nich, żeby mieli poczucie życia w jakimś świecie, a nie stwarzali go swoimi działaniami. Dlatego właśnie, jeśli wiesz co się dzieje na świecie, w mieście, wśród mieszkańców - czym żyją, co robią, jeszcze przed przybyciem Graczy do lokacji, to masz do zaoferowania działający, żyjący świat, w którym osadzasz Graczy, zamiast budować go na szybko dookoła nich. Opowiadanie sobie historyjek (można to robić podczas jazdy autobusem, podczas wyprowadzania psa, czy podczas przerwy reklamowej), przysłuży się światu. Mistrz Gry odkrywa białe plamy i braki w wiedzy, a jednocześnie tworzy setki historii, o których Gracze mogą jedynie usłyszeć - wplotą to do gry, czy nie, to inna sprawa. Jeśli jednak jedyną plotką, jaka dotrze do ich uszu będzie ta, mająca związek z przygodą, to gdzie tu wyzwanie? Wtedy mamy do czynienia z torowaniem - grą po nitce do kłębka. A to nie jest sposób gry, który gracze wysoko oceniają. Chcesz dać im (i sobie) więcej frajdy - ćwicz i trenuj. Opowiadaj sobie bajki.