Najważniejsza Rola Mistrza Gry

Mistrz Gry ma w RPG wiele ról. Często jest pomysłodawcą scenariusza (choć czasem jedynie jego interpretatorem). Jest sędzią, który rozstrzyga spory Graczy, czasem za pomocą kostek. Jest tym, który odgrywa resztę świata, w tym wszystkich bohaterów niezależnych. Jest przeciwnikiem, kiedy dochodzi do starcia. W końcu jest narratorem, który popycha opowieść do przodu, decydując o jej tempie i nastroju.

Najważniejszą jednak rolą Mistrza Gry jest reagowanie na to, co zrobi drużyna. Nic nie daje więcej frajdy w grze niż to, kiedy Twoje poczynania mają wpływ na przygodę. Kiedy to co robisz, wpływa na samą grę. Kiedy każdy czyn ma swoje konsekwencje. Czujesz się wtedy częścią świata, a nie jak ktoś, kto ogląda przez szybkę wizję kogoś innego.

Kiedy Gracze współtworzą świat Gry i czują to na każdym kroku (ich rada dotycząca królestwa zmienia układ sił w radzie, czego dowodem jest wprowadzenie nowego prawa, którego egzekwowanie doprowadza do aresztowania buntowników i przywrócenia pokoju w mieście) daje im poczucie, że nie jest to jedynie wygenerowany i z góry opisany świat, ale spójne, zmieniające się uniwersum. Mistrz Gry, który nie pozwala Graczom ingerować w świat Gry jest dość samolubny i ograniczony. Tworzenie opowieści w RPG to coś innego niż pisanie opowiadania (chociaż i powieści zdają się żyć własnym życiem, kiedy się je tworzy i potrafią zadziwić autora). Tutaj Mistrz Gry daje tylko impuls, określa warunki początkowe, a opowieść tworzą także Gracze.

To oczywiście nie oznacza, że wszystko trzeba improwizować. Na wiele zachowań Graczy można się odrobinę przygotować, określić co właściwie może się zmienić, a pomiędzy sesjami zastanowić do czego dążą bohaterowie. Jednak chodzi o to, by przygotować się na to, by reagować na ich decyzje, a nie zmuszać Graczy do podjęcia konkretnych kroków. Podsuwać im możliwości, nie rozwiązania. Wkładać drużynę w konkretne sytuacje (często stanowiące konsekwencje poprzednich wydarzeń), zamiast dawać im drogę wybrnięcia z opresji.

Na dowód powyższych twierdzeń dodam, że istnieją gry RPG bez scenariusza (choćby takie piaskownice, gdzie to Gracze muszą sobie znaleźć coś do roboty), istnieją RPG bez konkretnego świata (jednostrzały prowadzone ad hoc, fanowskie RPG oparte luźno na jakiejś powieści czy filmie) i to, bez czego nie mogą się obejść to Mistrz Gry, który reaguje na poczynania Graczy, na bieżąco określając ich konsekwencje.