Czemu właściwie ma służyć historia postaci? Czy w ogóle trzeba ją spisywać?
Moim zdaniem, jeśli nie gramy w jednostrzałówkę, to historia postaci jest elementem pożądanym. Warto spisać ją, by nadać postaci realizmu, by wiedzieć przez co przeszła zanim zaczęła uczestniczyć w wydarzeniach rozgrywanych na pierwszej sesji. Dobrze spisana historia może przydać się w czasie sesji, ale może też utrudnić bohaterowi życie, więc jeśli to tylko możliwe, Mistrz Gry powinien jak najmniej ingerować w historię bohaterów swoich Graczy, a najlepiej żeby jego rola ograniczyła się do zatwierdzania wydarzeń proponowanych przez gracza i ewentualnego udzielania wskazówek. Wszystko to dlatego, że Gracz może źle czuć się grając postacią z narzuconą historią, a przede wszystkim może zapominać narzucone fakty, co przyczyni się do dziwnych sytuacji w czasie gry.
Jestem także zwolennikiem spisywania historii w postaci najważniejszych jedynie wydarzeń, bez zagłębiania się w szczegóły. Detale będą do dogrania, najważniejszy na etapie tworzenia postaci będzie zarys. Ważniejsze, by historia uzasadniała specyficzne umiejętności postaci (lub ich brak) i odwrotnie - by nie wykluczała innych umiejętności (lub ich braku). Tak na prawdę, to patrząc na umiejętności wylosowanej właśnie postaci, najłatwiej spisać historię w oparciu o cechy i umiejętności, dodając tylko nieco wydarzeń pomiędzy.
A czemu posłuży taka historia w czasie gry? Cóż - nie wszystko wyrażone jest współczynnikami (choć akurat historia nabycia danej umiejętności powinna być poparta historią postaci). Ja wykorzystuję historię przede wszystkim po to, by sprawdzić gdzie była postać Gracza w danym momencie timeline'u lub czy miała szansę poznać kogoś, kto pojawia się w scenariuszu. Używam jej również w przypadku spornych kwestii dotyczących umiejętności - gdy nie wiadomo za którą umiejętność rzucić, często historia nabycia danej umiejętności podpowiada, czy bohater ma prawo ją przetestować w danej sytuacji. Historia Postaci wspiera także "szyjących" Graczy - często "szycie" jest jedynie luźno związane z historią postaci, za to nadbudowuje ją, sprawiając, że postać zaczyna mieć jakieś wspomnienia, coś co ją urzeczywistnia. Kiedyś jako gracz, na jakiejś nudnej sesji "doszywałem" sobie po kawałeczku do historii postaci, co sprawiło, że po sesji moja postać była kimś więcej niż przed nią. Mistrz Gry nagrodził to punktami, bo dzięki moim wstawkom popchnął historię do przodu, a pozostali Gracze myśleli, że z nim współdziałałem.
Na koniec wspomnę, że istnieją gracze, którzy nie chcą i nie lubią pisać historii (dziwne, ale tacy też istnieją). Powinno się im pozwolić jej nie pisać, przynajmniej nie przed pierwszą sesją - prawdopodobnie w grze wymsknie się im to i owo i jako MG sam zorientujesz się jaka jest ich historia. Wtedy będziesz mógł przedstawić ją graczowi i oczekiwać na jego akceptację.
Postać, która zupełnie nie ma historii, to postać z zanikiem pamięci (grywalna choć nieco oklepana opcja - polecam nie informować gracza o wszystkich umiejętnościach, dopóki nie będzie musiał wykonać testu). Istnieje też możliwość, że historia bohatera, którą opisał to tylko to, co mu się wydaje, a naprawdę sprawa ma się zupełnie inaczej... ale to wredna sztuczka.
Na koniec wspomnę, że istnieją gracze, którzy nie chcą i nie lubią pisać historii (dziwne, ale tacy też istnieją). Powinno się im pozwolić jej nie pisać, przynajmniej nie przed pierwszą sesją - prawdopodobnie w grze wymsknie się im to i owo i jako MG sam zorientujesz się jaka jest ich historia. Wtedy będziesz mógł przedstawić ją graczowi i oczekiwać na jego akceptację.
Postać, która zupełnie nie ma historii, to postać z zanikiem pamięci (grywalna choć nieco oklepana opcja - polecam nie informować gracza o wszystkich umiejętnościach, dopóki nie będzie musiał wykonać testu). Istnieje też możliwość, że historia bohatera, którą opisał to tylko to, co mu się wydaje, a naprawdę sprawa ma się zupełnie inaczej... ale to wredna sztuczka.