Co prawda problem ten dotyczy najczęściej Graczy, ale czasem występuje także wśród Mistrzów Gry. Mam tu na myśli spójność postaci (w przypadku Mistrzów Gry dotyczy to Bohaterów Niezależnych). Jest to coś, co potrafi całkiem skutecznie zepsuć immersję, a w konsekwencji rozwalić nawet ciekawą sesję.
Bohaterowie powinni być konsekwentni. Mogą ewoluować, czy mieć gorszy dzień, ale nie powinni robić tego nagminnie. Niestety, siadając do Gry możemy mieć zupełnie inny nastrój niż na poprzedniej sesji i inaczej "zarządzać zasobami", czyli naszymi postaciami. A wtedy pojawia się problem - bohater, który dotychczas był ostrożnym, dobrodusznym kuternogą nagle wyskakuje przez okno i spada na plecy złodzieja, który właśnie wymknął się z karczmy. Potężny i opanowany mag, który zwykle w skupieniu przegląda księgi wpada w szał i zaczyna obrzucać wyzwiskami niewinną Postać Gracza, gdyż ta zrobiła coś, na co zwykle nie zwracał uwagi. Zdarza nam się zapomnieć o charakterystycznym tiku, manierze, zachowaniu czy nawet wadzie (jeśli przygłuchy dotąd towarzysz nagle zacznie normalnie słyszeć, albo jąkała na jeden dzień przestanie się jąkać).
Dobrze jest, jeśli bohaterowie niezależni, którzy pojawiają się w prowadzonych przez nas przygodach czymś się odznaczają - charakterystyczna cecha pomaga, kiedy dana postać pojawia się ponownie, cyklicznie. Nie musimy nawet mówić kto to jest - Gracze sami się zorientują, jeśli wyróżnik jest wystarczająco wyraźny. Niestety, jedno zapomnienie o tej cesze zepsuje cały efekt budowanej postaci. Na szczęście jest też tak, że te najbardziej istotne powracające postacie także dla nas, Mistrzów Gry, są charakterystyczne dzięki temu detalowi - łatwiej więc o nim pamiętać.
Na koniec słówko o motywacji. Ta także (podobnie jak maniera czy tik) nie powinna się znacząco zmieniać w czasie gry (choć może ewoluować). Kiedy więc tworzymy Bohatera Niezależnego, dajmy mu jasną motywację - cel do którego dąży i który wymusza zachowania w niektórych sytuacjach. Niech Gracze poznają te zachowania, by wiedzieć, czego się spodziewać. Jeżeli danej postaci zależy wyłącznie na przeżyciu, prawdopodobnie nie rzuci się na silniejszego przeciwnika. Jeżeli przede wszystkim na złocie, jego lojalność łatwo może być wystawiona na próbę. Jeśli jest mściwy, biada tym, którzy zajdą mu za skórę (z Graczami włącznie). Ewolucja może polegać na tym, że zbudowane zaufanie w drużynie może sprawić, że strachliwy bard stanie w obronie swych towarzyszy, a chciwy krasnolud zbuduje lojalność, która przezwycięży jego rządzę złota (ile by tego złota nie było, choć przyjemnie będzie odegrać jego wahanie przy coraz większej kwocie).
Podsumowując:
- Tworząc bohatera niezależnego, który ma pozostać z drużyną jakiś czas, lub pojawiać się cyklicznie (tak, to dotyczy także wrogów), daj mu jakąś charakterystyczną cechę, po której będzie go można łatwo rozpoznać. Zachowaj konsekwencję w tej kwestii.
- Daj bohaterowi motywację i kieruj się nią, gdy postać musi podjąć decyzję. W ten sposób zbudujesz konsekwentne, dające się przewidzieć zachowania bohaterów niezależnych.
- Niech postać ewoluuje w oparciu o wydarzenia (przy dłuższych scenariuszach).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz